ತೆರೆಕುಲು
-ತುಳುಮರ್ಲೆ
-ತುಳುಮರ್ಲೆ
ಆಯೆ ಕಾಂಡೆ ಬಪರ್ೇಂದ್ದ್ ದುಂಬುದ ದಿನ ಬಯ್ಯದಗನೆ ಸುದ್ದಿ ಇತ್ತ್ಂಡ್. ಭರತದ ಸಮಯೊಡು ಕಡಲ ಕರೆಟ್ ಹಾಕುನ ತೆರೆಕುಲು ಒಂಜೊಂಜೇ ಮುಟ್ಟು ಮಿತ್ತ್ ಪೋಪಿನ ಲಕ್ಕನೇ ಎನ ಮನಸ್ಡ್ ಆನಂದ ದಿಂಜೊಂದು ಬರ್ರೆ ಸುರು ಆಂಡ್.
ಆಯೆ ಬನ್ನಗ ಆಯನ್ ವಾ ನಮುನೆಡ್ ಸ್ವಾಗತ ಮಲ್ಪೊಡು, ಆ ಪೊಳ್ತುಗು ಎನ್ನ ಭಾವ-ತಂಗಿ ವಾ ನಮುನೆಡ್ ಉಪ್ಪೊಡುನ್ಪಿ ವಿಚಾರೊಡು ಎನ ಬಯ್ಯ ಇಲರ್ಾಂಡ್.
ತಿಂಗೊಲು-ಬೊಲ್ಪುದ ಆ ಇಲರ್್ಡ್ ಎನ್ನ ನಲ್ಮೆದಾಯೆಗ್ ಕಾಂಡೆ ಪಾಡೆರೆಗಾದ್ ಒಂಜಿ ಮಾಲೆ ನೆಯ್ಯೆರೆಗ್ ಎನ ಪೂತ ತೋಟೊಡಿತ್ತಿನ ಎಡ್ಡೆಡ್ಡೆ ಪೂಕುಲೆನ್ ಮಾತ ಕೊಯ್ಯೆ. ಎನ ಬುಟ್ಟಿಡ್ ದಿಂಜವೊಂದು ಬತ್ತೆ. ಅದಗ ಎನ ಒಡಲ್ದಕ್ಕನೇ ಎನ ಬುಟ್ಟಿ ದಿಂಜಿದ್ ಪೋದಿತ್ತ್ಂಡ್.
ರಾತ್ರಿ ಇಡೀ ಕುಲ್ಲುದು ಪೂ ನೆಯ್ಯೆ. ಪುಲ್ಯೊಕ್ಕೆಲ್ದ ಪೊಲ್ತುಗು ಮಾಲೆ ಮುಗಿಂಡ್. ಕೈಟ್ ಮಾಲೆನ್ ಪತ್ದ್ ದೆತರ್್ದ್ ತೂಯೆ. ಆ ತಿಂಗೊಲ್ತ ಬೊಲ್ಪುಡು ಅಯಿತ ಪೊಲರ್ುನು ತೂದು ಎನ ಮಿತ್ತೇ ಎಂಕ್ ಒಂಜಿ ತರತ ಕುಶಿ ಆಂಡ್. ಮಾಲೆನ್ ಕೈಟ್ ಪತೊಂದು ಆಯನ್ ಕಾತ್ ಕುಲ್ಯೆ.
ಗಾಲಿ ಮೆಲ್ಲ ಮೆಲ್ಲ ಬೀಸೊಂದಿತ್ತ್ಂಡ್, ಇರೆಕುಲು ಒಲೆಯಿ-ದನಿಟ್ ಮೊರೆವೊಂದಿತ್ತ, ಮೂಡಯಿ ಬಾಣದ ಬೊಲ್ಪು ಛಾಯೆ ತೂದು ಪಕ್ಕಿಲು ಚಿಲಿಪಿಲಿ ಸೊರ ಮಲ್ಪೆರೆ ತೊಡೆಂಗಿಯೊ.
ಎಂಕ್ ಅಲ್ಪನೆ ಕಣ್ಣ್ ಆಲಸ್ಯ ಆಯಿನ ತೆರಿಜ್ಜಿ, ಗಾಲಿದ ಒಂಜಿ ತೆರೆ ಎನ ನೆದ್ರೆನ್ ಕುಡ್ತುಂಡ್ ಲಕ್ದ್ ತೂವನಗ ಪೊಲ್ತು ಏರ್ದಿತ್ತ್ಂಡ್. ಎನ ಮೋಕೆದಾಯೆ ಬತ್ದ್ಲಾ ಪೋದಾಂಡ್ಂದ್ ತೆರಿಂಡ್. ಕಣ್ಣ್ಡ್ ನೀರ್ ಬತ್ತ್ಂಡ್.
ಆಂಡ ಎನ ಕೈಟಿತ್ತಿ ಮಾಲೆ ಅಲ್ಪ ಇತ್ತ್ತ್ಜ್ಜಿ. ಅವ್ವೆನ್ ಆಯೆ ಕೊಣಪೋದಿಪ್ಪೊಡು. ಎನ ಪೂತ ತೋಟೊಡು ಆಯನ ಪಾದದ ಕುರುಹು ಇತ್ತ್ಂಡ್. ಅವ್ವೇ ಒಂಜಿ ತೃಪ್ತಿ ಎಂಕ್.
ಬಯ್ಯದ ಗಾಲಿ ಬೀಜೊಂದಿಪ್ಪುನಗ ಪೂತ ತೋಟೊಗು ಪೋದು ಅಲ್ಪ ಅಲರ್್ದಿ ಪೊಸ ಗುಲಾಬುದ ಪೂಕುಲೆನ್ ತೂತನಾ?
ತೂತಡ, ಅದಗ ನಿನ ಮನಸ್ಗ್ ಎಂಚ ತೋಜುಂಡು? ಪೂತ ಮೆದುಪರಿಮಲ ನಿನ ಎದೆಕ್ ಮುಟ್ಟನಗ ಐನಿ ಎಂಚಾಂಡಲಾ ಕೊಯ್ಯರೆಗ್ ಮನಸಾಪುಜ್ಜಾ?
ಆಪುಂಡು!
ಎಂಕ್ಲಾ ಮನಸಾವೊದಿತ್ತ್ಂಡ್. ಒಂಜಿ ಕಾಲೊಡು ಮುಳ್ಳುಕಸ್ಂಡಲ ಚಿಂತೆ ಇಜ್ಜಿಂದ್ ಏನ್ ಏತೋ ಗುಲಾಬುಲೆನ್ ಕೊಯ್ತಿನಾಯೆನೇ. ಇಸೆ ಮಾತ್ರ ಕೊಯ್ಪುನ ಬುಡ್ತೆ.
ದಾಯೆಗ್ಂದ್ ಕೇಣುವನಾ?
ಒಂಜಿ ದಿನ ಬಯ್ಯಡ್ ಐನ್ ನೇಲ ನೇಲ ಗುಲಾಬುಲೆನ್ ಕೊಯ್ಯೊಂದು ಐನಿ ಒಂಜಿ ಚಂಡ್ ಮಲ್ತೊಂದು ಪೋಯೆ.
ತಾದಿಡ್ ಎನ ಇವರ್ೆರ್ ಪಾಸಟಿದಾಕುಲು ತಿಕ್ಯೆರ್. ಆಕುಲೆಗ್ ಎನಕೈತ ಪೂನಿ ತೂದು ಮೆಯ್ ಮಾತ ಮಲರ್ಾಂಡ್.
ಅಯಿಟ್ ಒರಿ ಏನ್ ಅಂಚಿಂಚಿ ತೂವನಗ ಎನ ಕೈತ ಪೂತ ಚಂಡ್ನ್ ಒಯ್ತ್ ಕಾಂಡೆ. ಎಂಕ್ ಎನ ಎದೆನಿಯೇ ಒಯ್ತ್ ಕಾಂಡಿಲಕ್ಕ ತೋಜಿಂಡ್. ಎನ ಪೂಕುಲೆನ್ ಪಿರ ಕೊರ್ಲಂದ್ದ್ ಕೇಂಡೆ.
ಈ ನಡುಟು ನನ ಒರಿ ಪಾಸಟಿದಾಯೆಲಾ ಆ ಪೂತ ಮಿತ್ತ್ ಕಣ್ಣ್ ಪಾಡೊಂದಿತ್ತೆ.
ಈ ಗುಲಾಬುದ ಪೂನಿ ತಿಂದ್ದ್ ತೂತನಾ? ಆಯೆ ಎನ ಕೈಟ್ ಕೇಂಡೆ.
ಇಜ್ಜಿಂದ್ದ್ ಯಾನ್ ಪಂಡೆ.
ವಾ ರುಚಿ ಗೊತ್ತುಂಡಾ?
ಏತ್ ರುಚಿ ಇತ್ತ್ಂಡಲಾ ಗುಲಾಬುದ ಪೂನಿ ಯಾನ್ ತಿನಯೆ
ಆಯಗ್ ಆ ಪೂನಿ ತಿನ್ಪುನವೇ ಒಂಜಿ ಗಿರ ಪತ್ಂಡ್. ಬೊಕ ಒರಿ ಪಾಸಟಿದಾಯ ಕೈಡ್ದ್ ಅವ್ವೆನಿ ಒಯ್ತ್ ಕಣರೆಗ್ ತೂಯೆ. ಯಾನ್ ಬುಡುಜಿ.
ಎಂಕುಲು ಕಾದುಣೈನ್ ತೂದು ಪೂನಿ ಒಯ್ತ್ ಕಂಡಿನಾಯೆ ಎಂಕೇ ಅವ್ವೆನಿ ಪಿರ ಕೊರಿಯೆ.
ರಡ್ಡೆನಾಯೆ ಅವೆನ್ ತಿನ್ಪುಜ್ಜಿಂದ್ ಆಜ ಪಾಡೊಂದು ಗೆತೊಂಡೆ. ಎಂಕ್ ಆ ಪೂತ ಮಿತ್ತ್ ಭಾರಿ ಮೋಕೆ ಇತ್ತ್ಂಡ್. ಆಂಡಲಾ ಆಯ ಮಿತ್ತ್ದ ಪ್ರೀತಿಡ್ ಐನಿ ಆಯಗ್ ಕೊರಿಯೆ.
ಬೊಕ್ಕ ಎಂಕುಲು ಬೇತೆ ಬೇತೆ ದಿಕ್ಕ್ಗ್ ಪೋಯ.
ಅರ್ದ ಗಳಿಗೆದಗ ಬನ್ನಗ ರಸ್ತೆಡ್ ಎನ ಪೂತ ಚಂಡ್ ಬೂಲೊಂದಿತ್ತ್ಂಡ್. ಆಯೆ ಅವ್ವೆನ್ ಮೂಸು ಮೂಸುದು, ಉಸುರುದ ಬೆಸಿ ತಾಗ್ದ್ ಅವು ಬಾಡಿಯೆಡ್ ಬೊಕ್ಕ ಅವೆನ್ ದಕ್ಕ್ದ್ ಪೋದಿತ್ತೆ.
ಎಂಕ್ ದುಕ್ಕ ಬತ್ತ್ಂಡ್. ಆ ಚಂಡ್ನ್ ಪೆಜಿದ್ ಎದೆಕ್ ಒತೊಂಡುದು ಪೂತ ತೋಟೊಗ್ ಬತ್ತೆ.
ಏನ್ ಕೊಣಪೋತಿ ಪೂಕುಲೆ ಪುದೆಲ್ದ ಮುದೆಲ್ಗ್ ಬತ್ತೆ. ಅದಗ ಇಲರ್ಾದಿತ್ತ್ಂಡ್. ತಿಂಗೊಲು ಮೂಡುದಿತ್ತ್ಂಡ್. ಮಂಜಿ ಬೂರುದು ಆ ಪುದೆಲ್ದ ಇರೆಕುಲೆ ಮಿತ್ತ್ ಪನಿ ಕೂಡಿದಿತ್ತ್ಂಡ್. ಆ ಪನಿ ತೂವನಗ ಪುದೆಲ್ ಕಣ್ಣೀರ್ ಬುಡೊಂದಿತ್ತಿಲಕ್ಕ ತೋಜಿಂಡ್.
ಯಾನ್ ಕೊಣಬತ್ತಿ ಬಾಡ್ದಿ ಪೂಕುಲೆನ್ ಅಯ್ತ ಮುದೆಲ್ಡ್ ದೀದ್ ಕಣ್ಣೀರ್ದ ಸಾಕ್ಷಿಡ್ ಆಜ ಪಾಡೊಂಡೆ.
ಗುಲಾಬುಲು ಏತ್ ಪೊಲರ್ಿತ್ತ್ಂಡಲಾ ಅಯಿಕಲೆನ್ ಅಪ್ಪೆ ಪುದೆಲ್ಡ್ದ್ ಕೊಯ್ಯಯ್ಯೆ!
ಇಸೆ ಪೂತ ಪರಿಮಲ ಎನ ಎದೆಕ್ ಮುಟುಂಡ, ಪೊಲರ್್ದ ಪೊಣ್ಣನ ಕೈ ಒಲ್ಲಾಂಡಲಾ ತತ್ತ್ದ್ ನಮ ಕೈಕ್ ತಾಗ್ಂಡ ಮೆಯ್ಟ್ ಮಿಂಚೊಂಜಿ ಎಂಚ ಪಾರುಂಡಾ, ಅಂಚನೇ ಆಪುಂಡು!
ನವಯುಗ ತುಳು ಸಂಚಿಕೆ - 1936
No comments:
Post a Comment